Section 112 of the Indian Evidence Act:
“The fact that any person was born during the continuance of a valid marriage between his mother and any man, or within two hundred and eighty days after its dissolution, the mother remaining unmarried, shall be conclusive proof that he is the legitimate son of that man, unless it can be shown that the parties to the marriage had no access to each other at any time when he could have been begotten.”
ரயில்வேக்கு ஒரு சிறிய வேண்டுகோள்
மழைக்கு ரயிலை ரத்து செய்து நிறுத்துவது என்பது சின்னக் குழந்தைகளின் விளையாட்டுப்போல இருப்பது வருத்தமாக உள்ளது; ரயில் தண்டவாளத்தில்தான் ஓடுகிறது; அதற்கு ஒன்றும் பிரச்சனை ஏற்பட வாய்ப்பில்லை; ரயில் தண்டவாளங்களில் தண்ணீர் என்ற ஒரு காரணத்தால் மட்டுமே ரயில் ஓடுவதில்லை; மற்றொரு காரணம் பாலங்கள் உடைந்து விட்டது;
ரயில் நிலையங்களை கட்டுவது, ரயிலில் உணவை கொடுக்க மொபைல் போனில் முன்பதிவு செய்வது, ரயில் நிலையங்களில் வை-பை வசதி செய்வது எல்லாம் தேவைதான்; ஆனால் ரயிலும் ஓடவேண்டுமே?
ரயில்வே முதலாளியே, இனி போடும் ரயில் தண்டவாளங்களை ஐந்தடி உயரத்துக்கு மேல் போடுங்கள்; குட்டி குட்டி பாலங்களை ஸ்டிராங்காக கட்டுங்கள்; பெரிய ஆற்றைக் கடக்கும் பாலங்களை மிக மிக மிக உயரமான பாலங்களாக கட்டுங்கள்; குறைந்த பட்சம், ஒரு ரயில் பாதையாவது, “எப்போதும் ரயில் ஓடும்” என்ற நிலையை ஏற்படுத்தினால், உலகிலேயே இந்திய ரயில்வேதான் மிகப்பெரிய நிறுவனம் என்ற பெயரை சொல்லிக் கொள்வதில் நாம் பெருமைப்பட்டுக் கொள்ளலாம்;
மேகம் கருக்கும்போதே, ரயிலை நிறுத்துவது அபத்தம்; அவமானமும் கூட; இனி வரும் காலங்களில் ரயிலை பறக்க விடுவோம்!
The limits of jurisdiction of High Court in issuing a writ of Certiorai:
The Supreme Court in Syed Yakoob v. Radhakrishnan, AIR 1964 SC 477, wherein it is held as follows:-
The question about the limits of jurisdiction of High Court in issuing a writ of certiorari under Art. 226 has been frequently considered by this Court and the true legal position in that behalf is no longer in doubt.
A writ of certiorari can be issued for correcting errors of jurisdiction committed by inferior courts or tribunals; these are cases where orders are passed by inferior courts or tribunals without jurisdiction, or is in excess of it, or as a result of failure to exercise jurisdiction conferred on it, the Court or Tribunal acts illegally or improperly, as for instance, it decides a question without giving an opportunity to be heard to the party affected by the order; or where the procedure adopted in dealing with the dispute is opposed to principles of natural justice.
There is, however, no doubt that the jurisdiction to issue a writ of certiorari is a supervisory jurisdiction and the Court exercising it is not entitled to act as an appellate Court. This limitation necessarily means that findings of fact reached by the inferior Court or Tribunal as a result of the appreciation of evidence cannot be reopened or questioned in writ proceedings.
An error of law which is apparent on the fact of the record can be corrected by a writ, but not an error of fact, however grave it may appear to be.
In regard to a finding of fact recorded by the Tribunal, a writ of certiorari can be issued if it is shown that in recording the said finding, the Tribunal had erroneously refused to admit admissible evidence which has influenced the impugned finding. Similarly, if a finding of fact is based on no evidence, that would be regarded as an error of law which can be corrected by a writ of certiorari.
In dealing with this category of cases, however, we must always bear in mind that a finding of fact recorded by the Tribunal cannot be challenged in proceedings for a writ of certiorari on the ground that the relevant and material evidence adduced before the tribunal was insufficient or inadequate to sustain the impugned findings. The adequacy or sufficiency of evidence led on a point and the interference of fact to be drawn from the said finding are within the exclusive jurisdiction of the Tribunal, and the said points cannot be agitated before a writ Court.
___________
Scope of Retrospective operation of law declared by the Supreme Court
The Apex Court in Golak Nath v. State of Punjab, AIR 1967 SC 1643, has dealt with the powers of the court regarding the scope of retrospective operation of law declared by the Supreme Court, which is as follows –
“As this Court for the first time has been called upon the to apply the doctrine evolved in a different country under different circumstances, we would like to move warily in the beginning. We would lay down the following propositions:
___________
Amendment of pleadings after limitation period
As pointed out by Supreme Court in Gupta & Sons v. Damodhar Valley Corporation, AIR 1967 SC 96, where the amendment does not constitute the addition of a new cause of action or raise a different case, but amounts merely to a different or additional approach to the same facts, the amendments is to be allowed even after expiry of the statutory period of limitation.
In this leading judgment the Supreme Court has also observed—
“The object of Courts and rules of procedure is to decide the rights of parties and not to punish them for mistake. Further, a party is strictly not entitled to relief on the statute of limitation when what is sought to be brought in by the amendment can be said in substance to be already in the pleadings sought to be amended.
Even though the decision cited above would clearly show that the amendment sought to be made is subject to the law of limitation, if the cause of action is not going to be changed and in anything happens after filing the suit, it is open to the affected party to take necessary steps for amendment of the plaint.
No doubt, no amendment will be allowed to introduce a new set of ideas to the prejudice of any right acquired by any party of lapse of time.”
On the above laid principles, it is clear that amendment can be allowed at any point of time, provided the same is not barred by limitation and further provided it does not change the original cause of action or the case.
_____________
இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டமும், இந்திய சிட்டிசன் சட்டமும் இந்திய குடிமகன் யார் என்று சொல்கிறது;
இந்திய அரசியல் அமைப்புச் சட்டத்தின் ஆர்ட்டிகிள் 5 முதல் 11 வரை யார் யார் இந்திய சிட்டிசன் (இந்திய குடிமகன்) என்று சொல்கிறது;
ஆர்டிகிள்-5: (இந்தியாவில் பிறந்தவர்கள்)
(1) அரசியல் அமைப்பு சட்டம் நடைமுறைக்கு வரும்போது. யாரெல்லாம் இந்தியாவில் பிறந்திருந்தார்களோ அவர்கள் இந்திய குடிமகன்கள்; அல்லது
(2) அவர்களின் பெற்றோர்களில் ஒருவராவது இந்தியாவில் பிறந்திருந்தாலும், அவர்களின் பிள்ளைகள் இந்திய குடிமகன்கள்; அல்லது
(3) இந்த சட்டம் நடைமுறைக்கு வருவதற்கு ஐந்து வருடங்களுக்கு முன்பிருந்து, இந்தியாவில் யார் வசித்தாலும் அவரும் இந்திய குடிமகனே.
ஆர்டிகிள்-6: (பாகிஸ்தானிலிருந்து இந்தியாவுக்கு வந்தவர்கள்);
(1) ஏற்கனே இந்தியாவில் பிறந்தவர், அல்லது அவர்களின் பெற்றோர், பாட்டன்கள் ஏற்கனவே இந்தியாவில் பிறந்தவர்கள், இவர்களில் யாராவது பாகிஸ்தானிலிருந்து இந்தியாவுக்குள் வந்தவர்களும் இந்திய குடிமகன்களே.
(2) 1947 ஜூலை 17 லிருந்து (பாகிஸ்தானிலிருந்து வந்து) இந்தியாவுக்குள் வசிப்பவர் இந்திய குடிமகனே.
(3) இந்த தேதிக்கு பின், பாகிஸ்தானிலிருந்து இந்தியாவுக்குள் வந்து, தங்களை இந்திய குடிமகன் என்று பதிவு செய்து கொண்டவர்களும் இந்திய குடிமகன்களே.
ஆர்டிகிள்-7: (இந்தியாவிலிருந்து பாகிஸ்தானுக்கு போனவர்கள்):
1947 மார்ச் 1ம் தேதிக்கு பின்னர் இந்தியாவைவிட்டு, பாகிஸ்தானுக்கு போனவர்கள், இந்திய குடிமகன்கள் என்றே கருதப்படுவர்; (மறுபடியும் இந்தியாவில் மறு குடியேறும் எண்ணத்துடன் போனவர்கள்);
ஆர்டிகிள்-8; (வெளிநாடுகளில் வசிப்பவர்கள்);
வெளிநாடுகளில் வசிக்கும் இந்தியர்கள், தங்களை இந்தியக் குடிமகன்கள் என்று அங்குள்ள இந்திய தூதரகங்களில் பதிவு செய்து கொண்டவர்கள் அனைவரும் இந்திய குடிமகன்களே. (அல்லது அவர்களின் பெற்றோர், பாட்டன் அவ்வாறு பதிவு செய்து கொண்டிருந்தாலும் அவர்களின் பிள்ளைகளும் இந்திய குடிமகன்களே.)
ஆர்டிகிள்-9: (வேறு நாட்டின் குடியுரிமை பெற்றிருந்தால் அவர் இந்திய குடிமகன் அல்ல):
ஆர்டிகிள்-10: (இந்திய குடியுரிமை, இந்திய பார்லிமெண்டின் சட்டத்துக்கு உட்பட்டது)
இந்திய குடிமகன் என்பது, மேலே சொன்னவர்கள்தான் என்றாலும், இந்திய பார்லிமெண்ட் இயற்றும் சட்டங்களுக்கும் உட்பட்டது; (இந்திய சிட்டிசன்ஷிப் சட்டம் 1955க்கும் உட்பட்டதுதான் என்று விளங்கிக் கொள்வோம்).
ஆர்டிகிள்-11; பார்லிமெண்டின் அதிகாரம்;
இந்திய பார்லிமெண்ட் தனது அதிகாரத்தை உபயோகித்து, இந்திய குடியுரிமையை ரத்து செய்வதும், புதிய குடியுரிமையை வழங்குவதுமான அதிகாரம் உடையது.
The Citizenship Act 1955.
இந்த சிட்டிசன்ஷிப் சட்டம் 1955 என்ற ஆரம்ப சட்டமானது, பலமுறை திருத்தம் செய்யப்பட்டுள்ளது; அவைகள் —
இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் ஆர்டிகிள்-9ன்படி ஒரு இந்தியன் வேறு ஒரு நாட்டின் குடியுரிமை பெற்றிருந்தால், அவர் இந்திய குடிமகன் அல்ல; அவர் இந்திய பாஸ்போர்டை வைத்திருக்க கூடாது; உடனடியாக சரண்டர் செய்துவிட வேண்டும்;
சில நாடுகள் (அமெரிக்கா போன்றவை) தன் மண்ணில் பிறந்தவர்களை இந்த நாட்டின் குடிமகனாக ஏற்றுக் கொள்கிறது; இதை jus soli அல்லது right of the soil என்று சொல்கிறார்கள்; இந்த மண்ணில் பிறந்தவன், இந்த மண்ணைச் சேர்ந்தவன் என்ற கொள்கை; (அமெரிக்காவின் கொள்கை இது);
மற்ற சில நாடுகள் (இந்தியா உட்பட) இரத்த உறவில்தான் குடிமகனாக இருக்க முடியும்; இந்திய குடிமகனின் மகன் இந்திய குடிமகன் ஆவான்; இதை jus sanguinis அல்லது right of blood என்கிறார்கள்;
சிட்டிசன்ஷிப் ரிஜிஸ்டிரேஷன்;
இந்தியக் குடிமகனாக பதிவு செய்து கொண்டும் குடிமகன் ஆகலாம்; இந்தியாவில் தொடர்ந்து ஆறு வருடங்களாக வாழும் வேறு நாட்டை சேர்ந்தவர், இந்தியாராக விரும்பினால் பதிவு செய்து கொண்டு இந்திய குடிமகன் ஆகலாம்;
திருமண உறவு மூலம் இந்திய குடிமகன் ஆகலாம்;
இந்திய குடிமகனை திருமணம் செய்து கொண்டு, இந்தியாவில் ஆறு வருடங்கள் வாழ்ந்தால், இந்திய குடிமகனாக ஆக முடியும்;
இந்திய குடிமகனின் மைனர் குழந்தைகள் இந்திய குடிமகன்களே;
இரண்டு வகை சிட்டிசன்ஷிப் ஆக இருக்க முடியுமா?
பொதுவாக இருக்க முடியாது; இந்திய குடிமகனாக இருப்பவர், வேறுஒரு நாட்டின் குடிமகனாகவும் இருக்க முடியாது;
ஆனால், 2005ம் ஆண்டு சிட்டிசன்ஷிப் திருத்த சட்டத்தின்படி, ஒரு புதிய முறை அறிமுகம் செய்து வைக்கப்பட்டது; OCI என்பது Overseas Citizenship of India. இதன்படி, அமெரிக்காவில் உள்ள ஒரு இந்தியருக்கு பிறந்த குழந்தை, அந்த நாட்டு சட்டப்படி அமெரிக்க குடிமகன் ஆகிவிடுகிறது; எனவே அவரின் பெற்றோர், அந்த குழந்தையை இந்தியாவுக்கு கூட்டிக் கொண்டுவர நினைத்தால், விசா பெற வேண்டும்; எனவே அந்த குழந்தைக்கு நிரந்தர விசா உரிமை கொடுத்து அதன்படி ஓசிஐ பாஸ்போர்ட் வழங்கி உள்ளது; இது உண்மையில் இந்திய பாஸ்போர்ட் போன்றது இல்லை; வாழ்நாள் விசா போன்ற உரிமை மட்டுமே;
**
இந்தியா என்னும் பெயரை மாற்றி பாரத் என்று வைக்க வேண்டும் என ஒரு இந்தியனுக்கு ஆசை வந்துவிட்டது; நிரஞ்சன் பட்வால் (from Maharashtra) என்ற ஒரு சமூக ஆர்வலர் தன் ஆசையை பொதுநல வழக்காக சுப்ரீம் கோர்ட்டில் தாக்கல் செய்தார்;
அவர் சொல்கிறார், “இந்திய அரசு சட்டம் 1935ஐ ரத்து செய்து இந்திய சுதந்திர சட்டம் 1947ஐ அமல்படுத்தியதும், நமது நாட்டுக்கு இந்தியா என்று பெயரிடப்பட்டுள்ளது; ஆனால் இந்திய நாட்டுக்கு பாரத், இந்துஸ்தான், இந்த், பாரத் வருஷ் என்பதுபோலதான் பெயரிடப்பட வேண்டும் என்பது இந்திய அரசியல் நிர்ணய சபையின் பரிந்துரையாகும். எனவே தற்போது சூட்டப்பட்டுள்ள இந்தியா என்ற பெயருக்கு பதிலாக மேற்குறிப்பிட்ட ஏதாவது ஒரு பெயரை இந்திய நாட்டின் பெயராக பயன்படுத்த வேண்டும்; அரசு, மற்றும் ஆட்சிப் பணிகளுக்காக இந்தியா என்ற பெயரை பயன்படுத்துவதை மத்திய அரசு நிறுத்துமாறு மத்திய அரசுக்கு அறிவுறுத்த வேண்டும்” என்று அவரின் மனுவில் கேட்கிறார்.
சுப்ரீம் கோர்ட்டின் தலைமை நீதிபதி எச்.எல்.தத்து, மற்றும் நீதிபதி அருண் மிஸ்ரா இவர்கள் அடங்கிய பெஞ்ச் முன்பு இந்த மனு ஏப்ரல் 25, 2015ல் விசாரணைக்கு வந்தது; மத்திய அரசுக்கும், மாநில அரசுகளுக்கும், யூனியன் பிரதேசங்களுக்கும் நோட்டீஸ் அனுப்பி பதில் கேட்டது;
இதில் மத்திய அரசு பதில் தாக்கல் செய்தது; அந்த பதிலில், “இந்தியா என்ற பெயரை பாரத் என்று மாற்றுவதற்கான சூழ்நிலை எதுவும் தற்போது ஏற்படவில்லை; இதுபோன்ற கோரிக்கை தற்போது தேவையற்ற ஒன்று; இந்திய அரசியல் சாசன சட்டத்தின் ஆர்ட்டிகிள் 1(1)ல் இந்தியா என்கிற பாரத் என்பது பல மாநிலங்களை உள்ளடக்கியது என்றே குறிப்படப்படுள்ளது; இந்திய அரசியல் சாசன சட்டத்தில் இந்த ஒருஇடத்தில்தான், இந்தியாவை ஆட்சிப்பணிக்கும் மற்ற நேரங்களிலும் பயன்படுத்த குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது; எனவே இதை தள்ளுபடி செய்ய வேண்டும்” என கோரியது;
“There is no change in circumstances to consider any change in Article 1 of the Constitution of India.” Article 1(1) says, “India, that is Bharat, shall be a Union of States.” This is the only provision in Constitution on how this country be called or official and unofficial purposes.
Regarding the country’s names were deliberated upon extensively by the Constituent Assembly during drafting of the Constitution and clauses in Article 1 were adopted unanimously. Bharat did not figure in the original draft of the Constitution and it was during debates that the Constituent Assembly considered names such as Bharat, Bharatbhumi, Bhartvarsh, India that is Bharat. Bharat that is India and Bharat as is known in English language India. It said there was no change in circumstances since the Constituent Assembly debated the issue to warrant a review.
இந்த சமூக ஆர்வலர் நிரஞ்சன் பட்வால் ஏற்கனவே இப்படி ஒரு பொதுநல மனுவை சுப்ரீம் கோர்ட்டில் தாக்கல் செய்திருந்தார்; ஆனால், முதலில் மத்திய அரசிடம் கோரிக்கை வைக்குமாறு சுப்ரீம் கோர்ட் அறிவுரை கூறி அந்த மனுவை தள்ளபடி செய்தது; ஆனால் மத்திய அரசு அவரின் கோரிக்கையை நிராகரித்தது; எனவே இந்த பொதுநல மனுவை மறுபடியும் தாக்கல் செய்திருக்கிறார்; நிரஞ்சனின் வக்கீலீன் வாதம் என்னவென்றால், “இந்தியா என்ற வார்த்தை பிரிட்டீஸ் நம்மை ஆண்ட போது உருவாக்கிய வார்த்தை; 1935 சட்டத்தை ரத்து செய்யும் போது இந்தியா என்ற வார்த்தையை உபயோகித்துள்ளனர் அவ்வளவே; காலங்காலமாக புராணங்களிலும் பாரத் என்ற வார்த்தையே உபயோகப்படுத்தப்பட்டுள்ளது;
“India was coined during colonial era and the country, historically and in scriptures, is called Bharat. India was used in Article 1 for reference, in order to repeal Government of India Act 1935 and Indian Independence Act 1947.”
புராண சரித்திரம் என்ன சொல்கிறது?
சகுந்தலை வயிற்றில் துஷ்யந்தனுக்கு பிறந்த புத்திரன் பரதன்; இவன் ஆரிய தேசம் முழுவதையும் கட்டி ஆண்டமையால் இந்த தேசத்துக்கு பரதவருஷம் (பரதநாடு) என்று பெயர் வழங்கலாயிற்றாம்; இவனுடைய ஒன்பதாம் சந்ததி குரு என்ற மன்னர். குருவின் பதினான்காம் சந்ததி சந்தனு என்ற மன்னர்; சந்தனுவுக்கு நான்காம் சந்ததிகள்தான் பாண்டவர்கள்;
பரத கண்டம்: பாரதவருஷம் அல்லது பாரத கண்டம் என்பது விதேகம், ரேபதம், மத்தியம், பரதம் என நான்கு கண்டங்களை கொண்டது; விதேகம் என்பது இமயத்துக்கு மேற்கே உள்ள நாடு; ரேபதம் என்பது கிழக்கே உள்ள நாடு; மத்தியம் என்பது இமயத்துக்கும் விந்தியத்துக்கும் நடுவே உள்ள நாடு; பரதம் என்பது விந்தியத்துக்கு தெற்கே உள்ள நாடு; இந்த நான்கும் சேர்ந்ததுதான் பாரத வருஷம் என்கிற பாரதநாடு;
**
இசுவாகுவின் மகனுக்கு தண்டன் என்று பெயர்; இவன், தன் தந்தையின் பேச்சைக் கேட்காமல் முரட்டுத்தனமாக திரிந்தான்; எனவே இவனின் தந்தை இசுவாகு, இவனை, விந்திய மலைப் பகுதிக்கு ஓடிப் போகுமாறு விரட்டி விட்டான்;
அங்கிருந்து விந்திய மலைப் பகுதிக்குச் சென்ற தண்டன், தன்னுடன் வந்தவர்களைக் கொண்டு, மதுமந்தம் என்னும் ஒரு பட்டணத்தை உருவாக்கி விட்டான்; அதை அவனே ஆண்டும் வருகிறான்;
இந்த விந்திய மலைப் பகுதியில்தான் சுக்கிரன் இருக்கிறார்; அவரைப் போய்ப் பார்த்த தண்டன், அவருக்கு சீடனாகி விட்டான்; இருந்தாலும் தண்டனுக்கு உள்ள கோணல்புத்தி மாறவில்லை; சுக்கிரனின் மகள் அரசை என்னும் அழகி; இவளைப் பார்த்து இவள்மீது ஆசை கொள்கிறான் அதனால் அவளைப் பலவந்தப்படுத்தியும் விட்டான்; இதை அறிந்து சுக்கிரனுக்கு அவன்மீது கோபம் வருகிறது;
“தந்தைக்கு அடங்காத பிள்ளை எங்கும், யாரிடமும் அடங்க மாட்டான்போல!”
சுக்கிரன் இவனுக்கு சாபம் இடுகிறார்; “உன் பட்டணம் முழுவதும் மண்-மழை பொழிந்து உன் பட்டணமே அழியட்டும்” என்கிறார்; அதன்படி மண் மழையாகப் பெய்து, அவனின் பட்டணம் அழிந்து விட்டது; அதுதான் தண்டகாரணியம் என்று பெயராம்; இதை தட்சிண தேசம் என்றும் சொல்கிறார்கள்;
சென்னை மழையும் இப்படி ஏதாவது ஒரு சாபத்தால் வந்ததாக இருக்குமோ?
_______
balakrishnan 
You must be logged in to post a comment.